حروف مقطّعه، آه های خداوندند.

الم. 

الف لام میم (از رموز قرآن است).

Alif, Lam, Meem.

سوره ی لقمان- آیه ی 1

أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّـهَ لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ؟

لِلَّـهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ.

هر چه در آسمان و زمین است همه ملک خداست،

 که خدا ذاتش بی ‏نیاز و اوصافش همه پسندیده است.

To Allah belongs whatever is in the heavens and earth.

 Indeed, Allah is the Free of need, the Praiseworthy.

سوره ی لقمان- آیه ی 26

لذّات فانی دنیا

نُمَتِّعُهُمْ قَلِیلًا ثُمَّ نَضْطَرُّهُمْ إِلَىٰ عَذَابٍ غَلِیظٍ.

اندک زمانی آن کافران را (به لذّات فانی دنیا) برخوردار می‏سازیم
 آن گاه (بعد از مرگ) به عذاب سختشان به ناچار گرفتار خواهیم کرد.

We grant them enjoyment for a little;
 then We will force them to a massive punishment.

سوره ی لقمان- آیه ی 24

" ای هست نه بر طریق چونی، دانای برون و اندرونی"

... إِنَّ اللَّـهَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ.

... که همانا خدا از اسرار دل‌های خلق هم آگاه است.

... Indeed, Allah is Knowing of that within the breasts.

سوره ی لقمان- آیه ی 23

پ.ن: عنوان تیتر بیتی از نظامی گنجوی

تسلیم رضای الهی

وَمَن یُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّـهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ ۗ 
وَإِلَى اللَّـهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ.

و هر کس روی تسلیم و رضا به سوی خدا آرد و نکوکار باشد چنین کس به محکم ‏ترین
 رشته‌ی الهی چنگ زده است، و (بدانید که) پایان کارها به سوی خداست.

And whoever submits his face to Allah while he is a doer of good -
then he has grasped the most trustworthy handhold.
And to Allah will be the outcome of [all] matters.

سوره ی لقمان- آیه ی 22

وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا ...

وَاقْصِدْ فِی مَشْیِکَ وَاغْضُضْ مِن صَوْتِکَ ۚ 
إِنَّ أَنکَرَ الْأَصْوَاتِ لَصَوْتُ الْحَمِیرِ.

و در رفتارت میانه‌روی اختیار کن و سخن آرام گو (نه با فریاد بلند)
 که زشت ‏ترین صداها صوت الاغ است.

And be moderate in your pace and lower your voice; indeed,
 the most disagreeable of sounds is the voice of donkeys."

سوره ی لقمان- آیه ی 19

خدا هرگز مردم متکبر خودسِتا را دوست نمی ‏دارد.

وَلَا تُصَعِّرْ خَدَّکَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِی الْأَرْضِ مَرَحًا ۖ 
إِنَّ اللَّـهَ لَا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ.

و هرگز به تکبّر و ناز از مردم (اهل نیاز) رخ متاب و در زمین با غرور و تبختر قدم بر مدار،
 که خدا هرگز مردم متکبر خودسِتا را دوست نمی ‏دارد. 

And do not turn your cheek [in contempt] toward people and
 do not walk through the earth exultantly.
 Indeed, Allah does not like everyone self-deluded and boastful.

سوره ی لقمان- آیه ی 18

أَقِمِ الصَّلَاةَ

یَا بُنَیَّ أَقِمِ الصَّلَاةَ وَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنکَرِ
 وَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا أَصَابَکَ ۖ
إِنَّ ذَٰلِکَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ.

ای فرزند عزیزم، نماز را به پا دار و امر به معروف و نهی از منکر کن و
 (بر این کار از مردم نادان) هر آزار بینی صبر پیش گیر،
 که این نشان‌های از عزم ثابت (مردم بلند همّت) در امور عالم است.

O my son, establish prayer, enjoin what is right, forbid what is wrong,
 and be patient over what befalls you.
 Indeed, [all] that is of the matters [requiring] determination.

سوره ی لقمان- آیه ی 17

مِثْقَالَ حَبَّةٍ

یَا بُنَیَّ إِنَّهَا إِن تَکُ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ فَتَکُن فِی صَخْرَةٍ
أَوْ فِی السَّمَاوَاتِ أَوْ فِی الْأَرْضِ یَأْتِ بِهَا اللَّـهُ ۚ 
إِنَّ اللَّـهَ لَطِیفٌ خَبِیرٌ.

ای فرزندم، خدا اعمال بد و خوب خلق را گر چه به مقدار خردلی
 در میان سنگی یا در (طبقات) آسمان‌ها یا زمین پنهان باشد
همه را (در محاسبه) می‏آورد، که خدا توانا و آگاه است.

[And Luqman said], "O my son, indeed if wrong should be the weight of
 a mustard seed and should be within a rock or [anywhere] in the heavens or
 in the earth, Allah will bring it forth. Indeed, Allah is Subtle and Acquainted.

سوره ی لقمان- آیه ی 16

وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا

وَوَصَّیْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَىٰ وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِی عَامَیْنِ
 أَنِ اشْکُرْ لِی وَلِوَالِدَیْکَ إِلَیَّ الْمَصِیرُ.

و ما به هر انسانی سفارش کردیم که در حقّ پدر و مادر خود نیکی کن
 خصوص مادر که چون بار حمل فرزند برداشته و تا مدّت دو سال
 که طفل را از شیر باز گرفته (هر روز) بر رنج و ناتوانیش افزوده است،
 (و فرمودیم که) شکر من و شکر پدر و مادرت به‌جای آور،
که بازگشت (خلق) به سوی من خواهد بود.

And We have enjoined upon man [care] for his parents.
His mother carried him, [increasing her] in weakness upon weakness,
 and his weaning is in two years. Be grateful to Me and to your parents;
to Me is the [final] destination.

سوره ی لقمان- آیه ی 14

سجده ی شکر کنم وز پی شکرانه روم...

...  وَمَن یَشْکُرْ فَإِنَّمَا یَشْکُرُ لِنَفْسِهِ ۖ 
وَمَن کَفَرَ فَإِنَّ اللَّـهَ غَنِیٌّ حَمِیدٌ.

... و هر کس شکر حق گوید به نفع خود اوست و هر که ناسپاسی و کفران کند
خدا (از شکر و سپاس خلق) بی‏ نیاز و (به ذات خود) ستوده صفات است.

...  And whoever is grateful is grateful for [the benefit of] himself.
 And whoever denies [His favor] - then indeed,
 Allah is Free of need and Praiseworthy.

سوره ی لقمان- آیه ی 12